Do łez

„Mam wrażenie, że dzięki temu Do łez trafi nie tylko do publiczności oglądającej taniec regularnie, ale i do tych, którzy w ogóle go nie znają. To przedstawienie, które spodoba się zarówno osobom, lubiącym obejrzeć dobrze skrojone taneczne sekwencje, ale i tym, którzy wymagają pewnego uporządkowania i klarownych znaczeń.” - Marta Seredyńska (blog)

Link do pełnej recenzji: https://martaseredynska.wordpress.com/2021/09/18/do-smiechu-czy-do-placzu/

"Woszczyński umiejętnie pokazuje, że to, do czego tak dążymy, popadając w uzależnienie, jest jedynie pozornie zadowalające. Nie pozwala na poczucie satysfakcji na długo, przeciwnie – po chwili pojawia się znów stan melancholii. I powraca on z większym natężeniem." - Marta Seredyńska (blog)

Link do pełnej recenzji: https://martaseredynska.wordpress.com/2021/09/18/do-smiechu-czy-do-placzu/

"Choreografia jest prosta ale wymowna, a wykonawcom udało się uniknąć w niej nachalnej łopatologii. Woszczyński mówi tutaj niemal otwarcie o zamkniętym świecie osób uzależnionych i pokazuje grozę jego postrzegania, zarówno jako niewoli ale też jako jedynego miejsca ucieczki, w którym chowa się człowiek znajdujący się w szponach nadmiarowo głębokich przeżyć, niebywałego cierpienia psychicznego i doświadczający silnego społecznego odrzucenia. Wiedza o tym będzie dla młodych ludzi bezcenna. " - Sandra Wilk (Strona Tańca)

Link do pełnej recenzji: https://www.stronatanca.pl/recenzje/niewole