Plateau

Teatr Rozbark | Maciej Kuźmiński / Paul Bargetto

Połączenie tańca i teatru, starego bawoła w nowych baletkach i dzika ze skrzydłami to najnowsze dzieło polskiego choreografa Macieja Kuźmińskiego i reżysera emigranta z USA Paula Bargetto. Wynikiem ich kolaboracji jest spektakl napięty jak lina linoskoczka, który gardzi strachem, który skacze odważnie nad przepaścią i śmieje się z lekka pogardą by – mamy nadzieję – zapewnić Państwu rozrywkę najwyższego lotu.
Ale najpierw musimy was ostrzec. Choć puszczamy oko – ta gra nie jest zabawą.

Żyjemy bowiem w bardzo niepewnych czasach, a płaskowyż, na którym rodzimy dzieci i budujemy domy, zbudowany jest z ruchomych piasków i nagrobków. Wszystko, co kiedyś było nam drogie, co zdawało się być autentyczne, niewinne i dobre, zostało zawiane przez wiatr międzynarodowego handlu. Sprawiedliwość i moralność stały się tylko ziarnem w oku wszystko wiedzącego i widzącego cyklonu mediów a–społecznościowych.

Nasz ukochany naród – nękany podziałami, rozwieszony jak pranie między biegunami – pęka z napięcia jak guma w za małych majkach. Jesteśmy podejrzliwi, nieufni, wieszamy psy na wszystkim i wszystkich. Uczestniczymy w ruchu konspiracyjno-rekonstrukcyjnym, skanujemy horyzont, ekshumujemy resztki tradycji, wypatrujemy zbawiciela, który pokazałby nam drogę wyjścia.

Spektakl zawiera sceny odnoszące się do tematyki religijnej, które pomimo ich satyrycznego charakteru mogą być uznane za kontrowersyjne. Wszelkie sceny przedstawione w spektaklu są odzwierciedleniem wyłącznie wizji artystycznej.

Bardzo intensywny, ciekawy i gęsty spektakl, daleko wykraczający poza teatr tańca. Pełen słów i urzekających scen tanecznych, nawiązujący celnie do współczesności, bardzo publicystyczny. I w sposób wielowymiarowy opowiadający o Polsce. Znakomicie pomieścił polskie fobie, bolączki, mity, dotknął tematów tabu, sięgnął po nieoczywiste środki.

Monika Żmijewska, Gazeta Wyborcza

Bardzo intensywny, ciekawy i gęsty spektakl, daleko wykraczający poza teatr tańca. Pełen słów i urzekających scen tanecznych, nawiązujący celnie do współczesności, bardzo publicystyczny. I w sposób wielowymiarowy opowiadający o Polsce. Znakomicie pomieścił polskie fobie, bolączki, mity, dotknął tematów tabu, sięgnął po nieoczywiste środki.

Monika Żmijewska, Gazeta Wyborcza

Podważając to, co niepodważalne i dystansując się wobec narodowych świętości, artyści zadają niełatwe pytania i prowokują. To niezwykle cenna okazja, którą dziś daje nam tylko sztuka, by nie pozostawać bezkrytycznym uczestnikiem, ale odważnie podejmować refleksję, nie przyjmując na wiarę tego, co podsuwa nam dziś rynek idei. […] Jeśli chcemy dosięgnąć realu, powinniśmy być gotowi na tę trudną konfrontację.

Joanna Sarnecka, portal taniecpolska.pl

kosmopolityczny bigos, dekonstruujący narodowe symbole, drwiący z wzniosłych wartości i ideałów, a przy tym okraszony brytyjskim humorem. […] Tancerze występujący w spektaklu nie mają łatwego zadania, ale doskonale radzą sobie z wymagającym scenariuszem – zarówno tanecznie, jak i aktorsko.

Magdalena Mirkut-Majeranek, Dziennik Teatralny

Teatr Rozbark może nie wyważa drzwi tańcem współczesnym, za to w zestawieniu ze słowem – robi niesamowite wrażenie.

Jerzy Doroszkiewicz, Kurier Poranny

Plateau
Teatr Rozbark | Kuźmiński / Bargetto

kreacja i wykonanie
Monika Witkowska #Polska, Karolina Kardasz #Marka, Oscar Mafa #Król, Wojciech Marek Kozak #Królowa, Paweł Kozłowski #Kameleon, Alexey Torgunakov #CzarnyPies

choreografia, opracowanie muzyczne
Maciej Kuźmiński

reżyseria, dramaturgia
Paul Bargetto

scenografia, kostiumy, plakat
Ilona Binarsch

oświetlenie
Paweł Murlik

teksty
Paul Bargetto, Marta Jagniewska-Bargetto

asystent choreografa, wsparcie produkcyjne
Paweł Urbanowicz

druga obsada
Wiktoria Zawadzka, Omar Karabulut

czas trwania
100 min

premiera
23 wrzesień 2019

produkcja
Anna Wróblowska (Rozbark), Maciej Kuźmiński

Producent
Bytomski Teatr Tańca i Ruchu ROZBARK

wideo
Paweł Gawlock Szymkowiak

zdjęcia
Aleksander Joachimiak

Spektakl w Sieci wspiera Teatr Rozbark

Rozkosz-logo
Rozkosz-logo

Najbliższe spektakle

Mój ogon i ja | kolektyw Holobiont

11 grudnia 2022,
Centrum Kultury w Lublinie

Dowiedz się więcej

Do łez | Bartek Woszczyński / B’cause Company

10 grudnia 2021,
Centrum Kultury w Lublinie

Dowiedz się więcej

W moim początku jest mój kres | Klub Żak, Gdańsk

27 listopada 2022,
Klub Żak, Gdańsk

Dowiedz się więcej

Empty Bodies | Centrum Kultury w Lublinie

27 listopada 2022,
Centrum Kultury w Lublinie

Dowiedz się więcej

Do łez | Wałeckie Centrum Kultury

26 listopada 2022,
Wałeckie Centrum Kultury

Dowiedz się więcej

W moim początku jest mój kres | Ełckie Centrum Kultury

23 listopada 2022,
Ełckie Centrum Kultury

Dowiedz się więcej