Jacek Przybyłowicz
choreograf. Absolwent Państwowej Szkoły Baletowej i Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie – pedagogika baletu. W latach 1987-1991 był tancerzem Teatru Wielkiego w Warszawie. Już wówczas zadebiutował jako choreograf, przygotowując Negocjacje do muzyki Alessandro Marcella. Kompozycja została wyróżniona pierwszą nagrodą za choreografię oraz nagrodą za interpretację na II Ogólnopolskim Konkursie Choreograficznym w Łodzi. Negocjacje zostały także zaprezentowane na scenie Teatru Wielkiego w Warszawie w trakcie VI Warszawskich Dni Baletu.
W roku 1991 wyjechał z Polski. W tym czasie występował z zespołami w Niemczech i w Izraelu. Przez wiele lat był związany z jednym z najlepszych zespołów tańca współczesnego Kibbutz Contemporary Dance Company (Izrael), dla którego swoje prace zrealizowali tacy choreografowie, jak: Mats Ek, Ohad Naharin, Jiři Kyliàn, Emanuel Gat i Rami Beer. W latach 1994-2001 występował z KCDC na najbardziej prestiżowych festiwalach tańca współczesnego, odwiedzając ponad 50 krajów na całym świecie − m.in. USA, Kanadę, Brazylię, Argentynę, Chile, Meksyk, Singapur, Tajwan, Japonię. Wielokrotnie występował w Europie, również w Polsce na zaproszenie Łódzkich Spotkań Baletowych.
W 1997 roku występował z Batscheva Dance Company w spektaklu Kyr w choreografii Ohada Naharina w ramach Yair Shapiro Dance Price. W ciągu wszystkich lat pracy za ganicą rozwijał zainteresowania choreograficzne, realizując m.in. Verlorenheit oraz Orient Express wystawiony w ramach Dance Extentions 2002 w Limassol na Cyprze. W tym samym czasie współpracował z Lambros Lambrou Dance Company, uczestnicząc w projekcie choreograficznym tego zespołu w Europie.
W roku 2002 powrócił do Polski, aby zrealizować Naszyjnik gołębicy (2003) w Polskim Teatrze Tańca pod dyrekcją Ewy Wycichowskiej. Rok później na zaproszenie Biennale de la Danse w Lyonie wystawił Barocco (2004). Dla Polskiego Teatru Tańca przygotował również Jesień –Nuembir (2008).
W ostatnich latach wystawił trzy balety dla Opery Narodowej w Warszawie: Kilka krótkich sekwencji, do którego projekcję video zrealizowała Katarzyna Kozyra, Alpha Kryonie Xe (2010) oraz III Symfonię Pieśń o nocy (w ramach wieczoru Szymanowski i taniec w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej w Warszawie, 2006). W 2010 roku na galę tańca organizowaną w Rzymie przez UNESCO przygotował Sono nero. W roku 2012 zrealizuje w Polskim Balecie Narodowym, pod dyrekcją Krzysztofa Pastora 6 skrzydeł aniołów.
Z zespołami Polskiego Teatru Tańca i Baletu Opery Narodowej prezentował swoje choreografie na wielu zagranicznych festiwalach tańca m.in. Bolzanodanza we Włoszech, Rencontres Choreographique de Cartage w Tunezji, Moscow Dance Festival w Rosji, Drugije Tancy na Ukrainie, European Dance Festival na Cyprze, Kassel Tanz Festival w Niemczech. Od 2008 roku realizuje swoje spektakle z zespołami w Czechach i w Hiszpanii.
Współtwórca cyklu popularyzatorsko-edukacyjnego Teren Tańca − Reinterpretacje, organizowanego wspólnie z Uniwersytetem im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Od 2010 roku kurator odbywającej się w Teatrze Wielkim Poznańskiej Wiosny Baletowej. Od sezonu 2009/2010 do 2013/2014 był zastępcą dyrektora ds. baletu Teatru Wielkiego im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu.
Trzykrotny stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
