Pierwszy spektakl Kuźmińskiego dla Teatru Tańca Caro to złożony z okruchów wspomnień kalejdoskop obrazów, który ukazuje człowieka zawieszonego w przestrzeni, gdzie czas nie płynie linearnie. Powracające i pozornie niezwiązane ze sobą sceny nawiązują do współczesnego, fragmentarycznego świata, którego wirtualne i rzeczywiste sfery zlewają się między sobą.
Pięcioro tancerzy tworzy obraz rodziny, ukazanej w ponadczasowym ujęciu. Sceniczne postaci, każda ze swoją historią i pragnieniami, poruszają się w surrealistycznej przestrzeni zamieszkałej na stałe jedynie przez meble I ubrania – doskonałe nośniki czasu i pamięci.Ukazani na przemian w ruchu i zawieszeniu bohaterowie stają się częścią archipelagu wspomnień, który stopniowo wyłania się jako obrazy na długo zapadający w pamięć widza.
Choreograf w konsekwentny ukazuje osamotnienie jednostki poprzez zamierzony brak dotyku fizycznego między aktorami. Często wykorzystywane przez niego wyraziste, barwne obrazy sceniczne potęgują wrażenie przemieszczasnia się aktorów w przestrzeni. Twórca kontrastuje to jednak z momentami zawieszenia, w których człowiek ukazany jest w zwolnionym tempie, albo wręcz w boleśnie przedłużonym bezruchu. Fragmentaryczność kompozycji, egzystencjalna tematyka oraz nawiązania do filozofii XXI w. ( w tym wypadku koncepcja time-image Gillesa Deleuze’a ) składają się na stopniowo wyłaniający się styl Macieja Kuźmińskiego.
-
- choreografia, dźwięk, produkcja
- Maciej Kuźmiński
-
- wykonanie i kreacja
- Anna Mikuła, Grzegorz Łabuda, Monika Witkowska, Zuzanna Kasprzyk, Karol Miękina
-
- dramaturgia i prowadzenie aktorskie
- Adam Hypki
-
- reżyseria oświetlenia
- Ewa Garniec
-
- kostiumy
- Justyna Jakubczyk-Lassota
-
- czas trwania
- 70 min
-
- producenci
- Teatr Tańca Caro wraz z Centrum Kultury i Sztuki im. A. Meżeryckiego w Siedlcach, Miejski Dom Kultury w Zduńskiej Woli, JOHAN Centrum w Pilźnie
-
- wsparcie
- Centrum Kultury i Sztuki im. A. Meżeryckiego w Siedlcach, Miejski Dom Kultury w Zduńskiej Woli, JOHAN Centrum w Pilźnie, Visegrad Artist Residency Fund – granty dla sztuk performatywnych, Wschodnioeuropejska Platforma Sztuk Performatywnych – wsparcie z programu małych grantów, Instytut Muzyki i Tańca – wsparcie z programu “Scena dla Tańca 2017”
-
- Archipelag jest o élan vital, o przeżywaniu życia, nie o czytaniu czy myśleniu o nim – nawet jeśli spektakl źródłowo wychodzi od myśli filozoficznej XX wieku – ale o samym życiu. Archipelag jest bardzo wizualny , plastyczny, przede wszystkim dlatego, że składa się z wycinków, z niewielkich scen-obrazów, które zostały wniesione do projektu przez samych tancerzy. Jest hybrydą zbudowaną z ich własnych doświadczeń, wspomnień oraz wyobrażeń inspirowanych na przykład obrazami filmowymi. Jednym z takich filmów było Zwierciadło Tarkowskiego, które w pewnym sensie stało się naszym punktem odniesienia.
- Adam Hypki
- w wywiadzie dla portalu taniecpolska.pl