Stalking Paradise

Niech staną się bezradni jak dzieci,
ponieważ słabość jest wielka, a siła jest niczym.
W chwili narodzin człowiek jest słaby i wiotki,
w chwili śmierci – twardy i sztywny.
Gdy drzewo rośnie, jest delikatne i łamliwe,
kiedy usycha i marnieje, umiera.
Twardość i siła to towarzysze śmierci.
Giętkość i słabość są przejawami życia.
To, co zatwardziałe, nigdy nie wygra.
„Stalker”, Andriej Tarkowski

Czy naprawdę chcielibyście aby spełniły się wasze najskrytsze pragnienia?

„Stalking Paradise”, to spektakl pod kierunkiem norwesko-estońskiego duetu choreografów Roosna i Flak, w którym tancerze Lubelskiego Teatru Tańca oraz Pracowni Fizycznej z Łodzi wspólnie poszukują odpowiedzi na pytania o wiarę. W co wierzymy? Dlaczego wierzymy w to, co robimy? Dlaczego tak trudno jest pogodzić ze sobą różne przekonania?

Rozmaite elementy wiary poddane są analizie w spektaklu, zarówno poprzez ruch, jak i dźwięk oraz tekst: dogmatyzm, płynność, zmiana, stabilność, adaptacja. Na jakiej podstawie podejmujemy nasze decyzje? Podejmujemy działania aby wypełnić społeczne oczekiwania czy
raczej kierując się przede wszystkim własnymi przekonaniami? Jak rozpoznajemy różnicę pomiędzy tymi dwiema opcjami – czy w ogóle istnieje między nimi jakaś istotna różnica?